De Bull Terriër heeft een sterke, moedige, vastberaden en beslissende levenshouding. Hij is trouw, respecteert de regels en verzoeken die aan hem worden gedaan: koppig en koppig, hij voert altijd elke taak met toewijding en vasthoudendheid uit en verwaarloost nooit iets. Maar wat is de geschiedenis van de Bull Terriër? Wat is het verhaal dat ons vertelt over zijn oorsprong? Waar komt dit exemplaar vandaan en wat zijn de belangrijkste gegevens die we van hem weten? Laten we beginnen bij het begin van de tijd: de Bull Terriër is een hond die zijn geboortegrond vindt in het Verenigd Koninkrijk. De geschiedenis leert dat het afstamt van verschillende kruisingen die in de loop van de tijd zijn gemaakt. Doel van de verschillende kruisingenDe exemplaren die voor dit doel werden gekozen, waren de Old English Bulldogs, die niet meer bestaan en al eeuwenlang uitgestorven zijn, en andere verschillende soorten Engelse Terriërs, waaronder de voorouders van wat nu bekend staat als Manchester Terriër. Het doel waarvoor deze middelgrote, behendige en zeer sluwe hond is gemaakt, was voornamelijk het bestrijden van eventuele invasies van onhygiënische dieren zoals ratten. De verkregen kruising niet alleen nuttig voor het gestelde doel. Het bleek ook geweldig om te vechten: het erfde de snelheid van de Terriër, licht en zeer snel, en de kracht en het uithoudingsvermogen van de Bulldog. Op Bull Terriër Wereld kan je hier verder over lezen. De ideale Bull TerriërOm tot de huidige rasstandaard te komen, moest lang worden gewacht, omdat de selectie veel pogingen nodig heeft voordat hij zich stabiliseert. De ‘officiële’ vorm is te danken aan de gepassioneerde Engelse fokker James Hinks, die in het midden van de 19e eeuw hard heeft gewerkt om een echte standaard te creëren. Hij probeerde nieuwe kruisingen: aan de exemplaren die al aan het paren waren, voegde hij ook de oude Engelse White Terriër toe, die vandaag de dag ook uitgestorven is. Na jaren van pogingen bereikte hij zijn ideale Bull Terriër: dit was de echte stamvader van het ras dat we kennen en intussen wordt erkend door internationale verenigingen. Deze Bull Terrier heeft een leeftijd van gemiddeld 15 jaar. Kenmerkende eivormige snuitEen kenmerk dat echter nog niet aanwezig was, is het kenmerk dat dit dier tegenwoordig echt onderscheidt: de klassieke eivormige snuit. Het is een langwerpig ovaal, zonder stop, waardoor het exemplaar lijkt op een miereneter. De snuit is veel langer dan normaal en de laatste puntige neus sluit perfect aan bij de rest van het hoofd, waarop twee kleine oren rechtop staan en altijd klaar staan om elk type geluid te verwelkomen. De eivormige snuit lijkt te zijn toegevoegd door de opvolgers van Hinks, die ervoor zorgden deze bijzonderheid in te voegen om de hond nóg origineler te maken. Vele enthousiastelingen zorgden voor een zorgvuldige en rigoureuze selectie van het ras, totdat de eerste officieel erkende standaard werd verkregen rond de jaren dertig van de vorige eeuw. Eerst witte Bull TerriërsAanvankelijk waren Bull Terriër honden allemaal wit van kleur. Vanwege enkele gezondheidsproblemen in een van de eerste kuddes van dit ras, kregen de volgende exemplaren echter een ander kleur. Zo kwamen er nieuwe kleuren, die zo’n twintig jaar later erkenning kregen. Deze exemplaren waren van gemiddelde grootte, omdat ze kracht en uithoudingsvermogen nodig hadden om aan de vereiste behoeften en activiteiten te voldoen. Later introduceerden andere liefhebbers ook een andere variant, klein van formaat, genaamd Bull Terriër Miniatura. |
Het nemen van een labrador in huis
Een labrador in huis nemen kan een spannende en lonende